غلط کردی!

بابا بخدا دنیای من فرق داره...  

اصن بدجوری اعتقاد دارم تاثیری که یه کتاب یا فیلم خوب روی آدما میتونه داشته باشه از هزارتا اختراع که زندگیشونو راحت تر میکنه بهتره، حالا این اختراع هرچیزی میخواد باشه (اصلا گیریم همه شونم تاثیر مثبت،هرچند نمیدونم چرا در مورد وسایل سرگرمی این موضوع اصلا صدق نمیکنه)، من آدمش نیستم! من با خوندن یه متن قشنگ احساساتی میشم،با دیدن یه فیلم خوب کلی در جدید به روی زندگیم باز میشه،با دیدن نقاشی روحم میره روی ترامبولینگ(!). حالا خدا رو خوش میاد وسط این لذت های زندگیم یهو یاد ارائه ی درس الگوریتم موازی بیفتم؟ یا ارائه ی روش تحقیقی که اصلا تاثیری تو کارنامه نداره؟یا پروژه ای که سوراخ(!) استارتش گم شده؟ بابا بذار فکرم سمت کافه م باشه،سمت دیزاینش،سمت دوره ش، سمت جاش،سمت زندگی ای که واسه رسیدن بهش دارم بال بال میزنم... علم و دانش و مفید جامعه بودن واسه من زیادیه، من خلوت خاموشم با چند تا همراه معدود برام کافیه...

پ.ن: یکی اینارو به بابام بگه،بعد ببینه پول دوره ی کافه رو بهم میده یا نه؟ :|

محو نوشت: همه شو به عشق خودت میخونم بابا