الف مثل او

تمامی سفرهایم به کنار،آنی که او داشت هم به کنار...

 اول اگر فکر میکنید سفرها جز دردسر بوده اند حلالتان نمیکنم،این نمره را بگیر امضا کن با امضاها ببر آن شهر تا امضا کنند و بابت هر امضا کلی لیچار بارتان شود و بیار پیش ما تا امضا کنیم و حالتان را به قدر کافی بگیریم، قطعا جز دردسر نیستند!

نمره ی من دیر اعلام شد،بسادگی به انتخاب واحد نرسیدم و یک هفته ده روزی درگیر جاده و آخر قصه مه اما قصه ی آخرم این نیست بودم! نمره که اعلام شد از دانشگاه مقصد ریز نمرات را برای دانشگاه مبدا بردم،از دزفول به اراک،با قطار!

او هم بود،خوب کرد که بود،در قطار نخوابیدیم،البته دوست همسفرمان بهانه شده برای نخوابیدن اما خودمانم میدانستیم که نمیخوابیم! تا شفق صبحگاهی خندیدم و با جمله ی "یه روز خوب برفی،با دوستان" بعنوان تیتر عکس هایمان قهقهه زدیم. رسیدن به ایستگاه در ساعت 5 صبح و انتظار در کنار بانوی فک آهنین خودش خاطره شد،حتی وقتی بخاطر پرخودگویی بانو(بانو با خودش بلند بلند حرف میزد)به نمازخانه گریختیم و درگیر مردی شدیم که با موج هایش،به زبان محلی، درگیر بود! مرد به ما فهماند که نباید زن بگیریم زیرا پرده مان را میزند(!) همان مرد هم خاطره شد زیرا به لطف "او" برایش نقش کر و لال ها را ایفا کردم!

صبح شد و کرمی در من ویراژ میداد،کرمی بع بع کنان... کله پاچه خوردیم،بیشتر تر خوردم تا خوردند اما چسبید،مدارکش هم موجود است متاسفانه! بعد با کفش های آهنین وارد کارزار شدیم و پله ها نوردیدیدم و تاکسی ها گرفتیم و اما خسته نشدیم چون بداهه نوازی هایی به لطف گفتار و نوشتارمان (او،مجری ست) داشتیم که خودمان را هم بهت زده میکرد! مثلا وقتی منتظر مدیر گروه محترم بودیم که در جلسه ی دفاع به سر میبرد،بنده خدایی آمد و پرسید دفاع کرد؟ و خیلی جدی پاسخ شنید بله،ربع ساعت اول دفاع کرد و حالا داره همه جانبه حمله میکنه! بعدا که رژیم عوض شد میتوانیم ادعا کنیم در همان بحبوحه ی پشت در گیر کردن بدنبال تشکیل تجمعات دانشجویی با خواندن یار دبستانی من بودیم،آن هم با همراهی هیچ کس!

بدو بدوها زیاد بود،چندین بار از این دانشگاه به آن یکی جست زدیم و بارها زبان تندی شنیدیم و حتی به نهار خوردن نرسیدیم اما تمام سفر به کنار،آن بدو بدوهای آخری او به کنار،که اگر نبود قطعا امضاهای آخر ستانده نمیشد! دست آخر هم نماز جماعت پارکی و نهار پفکی و خواب الکی و خوش بودن راستکی... میارزید،و بسیار بسیار چسبید.

پ.ن 1: تا آخر عمر لطفت فراموش نمیشود "او"ی عزیز...

پ.ن 2: امضا برای یازده واحد گرفته شد،اما هشت واحد بیشتر داده نشد،آن هم بخاطر دیر اعلام شدن نمره توسط استاد خودشان... شکر که پست قبلی را نوشتم. :)